TERRARIUS Turdus

TERRARIUS Turdus

apud vet. Interpretem Persii et Iuvenalis, ad illud, Sat. 6. v. 25.

———— turdorum nosse salivam,

conoscere turdorum sapores; solent enim quidam gulae dediti tantae subtilitatis habere palatum, ut dignoscant turdos, an cellarius, an terrarius sit, qui in aviario inclusus pascitur. Ex avibus emm quae villae septis inclusae tenentur, aliae terrâ tantum contentae sunt, ut turdi, pavones et turtures, aliae etiam aquam requirunt, ut annates, et anseres et querquedulae, Varro de R. R. l. 3. c. 3. Peristyla autem satis ampla in villis suis aedificabant Veteres, in quibus aliquot milia tudorum includi possent, idem c. 5. His igitur amplis septis inclusi turdi terrarii dicebantur, et longe erant melioris saporis, quam qui apud sartores urbanos in cellis angustis et obscuris alebantur, ut cito pinguescerent, inde cellarn vocitati. Utrisque opponeb antur aerii, qui scil. liberô aere fruuntur, und aeriae volucres apud Poetas passim. Eôdem sensu, muraenam piscinâ conclusam, bestiam terrenam vocat Tertullian. de Pallio, c. 5. Vide quoque infra, ubi de Terrenis piscibus. At apud citimae aetatis Scriptores, Terrarii dicuntur, qui multas terras seu praedia possident, grand Terriers Gallis. Sic Terrarii Cypri, apud Vinc. Belvacensem, l. 32. c. 89. Terrarii Angliae, in Annal. Waverleiens. A. C. 1086. etc. Vide Car. du Fresne Glossar.